Indra Rios-Moore, córka Portorykanki i Afrykańsko-Amerykańsko-Syryjskiego basisty, została nazwana na cześć hinduskiego bóstwa bojowego nieba i deszczu. Aby chornić Indrę przed niebezpieczeństwem okolicy, w której żyli, matka zakazywała jej wychodzenia z domu. To właśnie tak młoda Indra, zabijając czas i nudę w samotności, rozwijała swój talent wokalny podśpiewując do jazzowych, soulowych i rockowych nagrań z ogromnej kolekcji matki.
Śpiew zawsze był ważny w życiu Indry. W wieku 13 lat matka namówila ją by pojechać na przesłuchania do Mannes College of Music. Mimo wstydu i niepewności, Indra wystąpiła i zdobyła stypendium pokrywające jej wymarzone studia wokalne.
W wieku 26 lat, kiedy kelnerowała w winiarni na Brooklynie, poznała Benjamina Traerupa, duńskiego saksofonistę jazzowego. Trzy tygodnie później zamieszkali razem, a już po roku pobrali się i przeprowadzili do Danii. Po namowach męża, Indra rozpoczęła swoją karierę w trio wspólnie z nim i jego przyjacielem basistą - Thomasem Sejthenem. Niedługo później z małego zespołu, który przygrywał na weselach i prywatkach, wyrośli na w pełni formalną grupę jazzową koncertującą po Danii i Skandynawii. Ich debiutancki album nazwany Indra został nominowany do nagrody Danish Music Award w 2010 roku w kategorii Najlepszy jazzowy album wokalny. Tego samego roku dostąpili zaszczytu wystąpienia przed Księciem i Księżniczką Danii. Kolejny album, In between zdobył następną nagrodę Danish Music Award w 2012 roku w tej samej kategorii.
In Between to drugi album, który jest miksem nowych piosenek i starych hitów.
Po raz pierwszy, do wydania dołączony został album o babce artystyki, która była i dalej jest (nawet po śmierci) największą inspiracją i wsparciem Indry. Wspomnienia opatrzone są przepisami na ulubione potrawy robione przez babcię.